ประเภทของผู้ล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็ก มีแบบใดบ้าง?

ผู้ล่วงละเมิดทางเพศเพราะชื่นชอบ

ผู้ล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็กเพราะชื่นชอบ คือ ผู้ที่มีความชื่นชอบทางเพศต่อเด็ก ตามการวินิจฉัยทางการแพทย์ว่าเป็นแแจ “โรคชื่นชอบการมีเพศสัมพันธ์กับเด็กที่อายุยังน้อย (‘Pedophilia’ หรือ “Paedophilia”) เป็นโรคทางจิตเวช ที่เกิดในบุคคลที่มีอายุตั้งแต่ 16 ปีขึ้นไป ซึ่งโดยปกติแล้วจะมีลักษณะคือมีความสนใจทางเพศต่อเด็กก่อนวัยเริ่มหนุ่มสาวเป็นหลักหรือโดยเฉพาะ (โดยทั่วไปแล้ว เด็กเหล่านี้อยู่ในช่วงอายุ 13 ปีหรือต่ำกว่านั้น แม้ว่าอายุเริ่มต้นของวัยเริ่มหนุ่มสาวจะมีความหลากหลาย) การศึกษาด้านสุขภาพจิตพบว่า รสนิยมของบุคคลเหล่านี้ที่มีต่อคู่นอนซึ่งยังไม่เติบโตเต็มที่และไร้ซึ่งพลังอำนาจนั้น เป็นสิ่งสะท้อนถึงความผิดปกติทางบุคลิกภาพ ผู้ล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็กเพราะชื่นชอบ แบ่งได้ดังนี้ แบบล่อลวง แบบเก็บตัว และ แบบชอบทรมานผู้อื่นในทางเพศ” :

ผู้ล่วงละเมิดแบบ “ล่อลวง” ใช้ความรัก ความเอาใจใส่ และ/หรือให้ของขวัญเพื่อล่อลวงเด็กๆ

นักล่อลวงเต็มใจที่จะใช้เวลายาวนานใน “การเตรียมเด็กให้มีความพร้อมสำหรับการถูกล่วงละเมิดและการแสวงหาประโยชน์ทางเพศ” และใช้การคุกคาม แบล็คเมล์ และ/หรือใช้ความรุนแรงทางกาย เพื่อยับยั้งไม่ให้เรื่องราวถูกเปิดเผย อย่างไรก็ตาม เทคนิคต่างๆ ที่ผู้ล่วงละเมิดทางเพศใช้เพื่อปิดปากผู้เสียหายนั้น มักจะขึ้นอยู่กับอายุของเด็ก เวลาที่การล่วงละเมิดเริ่มต้นขึ้น ความยาวนานของการล่วงละเมิด ตัวผู้ล่วงละเมิดทางเพศเอง สถานการณ์ทางครอบครัวของเด็ก และเกณฑ์อื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน

ผู้ล่วงละเมิดแบบ “เก็บตัว” มีความชื่นชอบเด็ก แต่ขาดความสามารถแบบนักล่อล่วงในการมีปฏิสัมพันธ์กับเด็ก พวกเขามีการพูดคุยกับผู้เสียหายน้อยมากและมีแนวโน้มที่จะล่วงละเมิดเด็กที่ไม่รู้จักหรือเด็กเล็ก

ผู้ล่วงละเมิดแบบ “ชอบทรมานผู้อื่นในทางเพศ” ซึ่งพบได้น้อยที่สุด พวกเขามีความสนใจทางเพศต่อเด็ก และยังมีความสุขทางเพศจากการการสร้างความเจ็บปวดให้แก่ผู้เสียหายด้วย ผู้ล่วงละเมิดทางเพศประเภทนี้มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะใช้กำลังเพื่อเข้าถึงตัวเด็ก และมีแนวโน้มมากกว่าที่จะลักพาตัวและแม้แต่ฆาตกรรมผู้เสียหาย

ผู้ล่วงละเมิดทางเพศตามสถานการณ์

ผู้ล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็กประเภทตามสถานการณ์ไม่ได้มีความชื่นชอบทางเพศต่อเด็กจริงๆ แต่เข้าไปเกี่ยวข้องทางเพศกับเด็กเพราะขาดการไตร่ตรองทางด้านจริยธรรมหรือทางเพศ และต้องการ “ทดลอง” กับคู่ทางเพศที่อ่อนวัย หรือเนื่องจากพวกเขาอยู่ในสถานการณ์ที่สามารถเข้าถึงตัวเด็กได้ง่าย

หรือมีปัจจัยที่ทำให้ขาดการยับยั้งชั่งใจซึ่งส่งเสริมให้พวกเขาหลอกตัวเองเกี่ยวกับอายุของเด็กหรือการยินยอมของเด็กต่อกิจกรรมทางเพศ การแสวงหาประโยชน์ทางเพศจากเด็กอาจเป็น “การกระทำเพียงครั้งเดียวในชีวิต” ซึ่งเกิดขึ้นในระหว่างวันหยุดพักผ่อน หรืออาจพัฒนากลายเป็นการล่วงละเมิดรูปแบบหนึ่งซึ่งเกิดขึ้นเป็นระยะเวลายาวนาน

ผู้ช่วยก่อการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก

“คนกลาง/นายหน้า” หรือ ผู้ช่วยก่อการล่วงละเมิดทางเพศเด็กอื่นๆ ก็ถือเป็นผู้ล่วงละเมิดทางเพศเด็ก ถึงแม้ว่าพวกเขาเหล่านี้ไม่ได้มีความปรารถนาทางเพศต่อเด็กแต่อย่างใด แผนประทุษการเริ่มเปลี่ยนเป็นการใช้คนกลางในการส่งตัวเด็กเพื่อการบริการทางเพศให้แก่ลูกค้า โดยตรงตามที่มีการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า และใช้คนกลางนั้นควบคุมเด็ก

โดยคนกลางอาจมาจากหลากหลายชนชั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งมักเป็นผู้ที่มีการติดต่อบางรูปแบบกับนักท่องเที่ยว โดยอาจเป็นคนขับรถแท็กซี่ คนขับรถจักรยานยนต์รับจ้าง พนักงานโรงแรม มัคคุเทศก์ หรือผู้จัดการร้านที่ให้บริการอินเทอร์เน็ต ในบางกรณี เด็กก็ทำหน้าที่เป็นตัวแทนเอง